Månedens bøker – lest i juni 2018

Lest i juni 2018:

• Vi kan ikkje eige kvarandre – diktsamling av Arne Ruset
• Levende og døde i Winsford – Håkan Nesser
• Snokeboka av Lisa Aisato
• Glasshjerte – Torkil Damhaug
• Norwegian Wood – Haruki Murakami
• The Great Gatsby – F. Scott Fitzgerald
• Flaggermusmannen – Jo Nesbø
• Veke 53 – Agnes Ravatn
• Kakkerlakkene – Jo Nesbø
• Papirpiken – G. Musso
• Rødstrupe – Jo Nesbø
• Barnepiken – Kathryn Stockett
• Heart Like Mine – Amy Hatvany
• En dag i juni – Martina Reilly
• The World as We Know It – Joseph Monninger
• Song of the Skylark – Erica James
• The Elephant Vanishes – Haruki Murakami
• For evig – Sarah Jio
• The Ex – Jane Corry

 

Det ble med andre ord mye lesing (og lytting) denne måneden!

Høydepunktene var
– Papirpiken
– veke 53
– Norwegian Wood
– Levende og døde i Winsford

Av lydbøkene lot jeg meg begeistre spesielt av
– «En dag i juni»
– «The Elephant Vanishes»
Heller enn å omtale alle bøkene på en gang – det er mye å skulle oppsummere NITTEN bøker i ett innlegg – deler jeg opp og oppsummerer uke for uke.  Starter med et innlegg i morgen – med bøkene fra første uka i juni

TSUNDOKU

Tsundoku.

Det er ikkje gibberish. Det er japansk. Og det beskriver bokmanien min såpass bra at eg vil finne opp eit tilsvarande norsk ord for dette fenomenet.

Tsunde – «å stable ting oppå kvarandre»
«Oku» – å la det stå ein stund
«Doku» – å lese

Verbet defineres nemleg som: oppsamling av bøker som aldri kjem til å bli lest. Altså at ein kjøper fleire bøker enn ein faktisk er i stand til å kunne lese. Eg nevner dette fordi eg kjenner meg så igjen, fordi det er godt å vite at det er flerie enn meg der ute som har fleire uleste bøker i hyllene og likevel fortsetter å skaffe seg stadig nye bøker …

Så … no skal dei små grå få trimme seg skikkeleg mens eg forsøker å finne eit tilsvarande norsk ord for dette fenomenet! Nokre forslag!?

TANKAR OM: The Lewis Man

Peter Mays trilogi;  «The Lewis-trilogy» består av følgende bøker:
1. The Blackhouse (link til omtale HER)
2. The Lewis Man
3. The Chessman

The Lewis Man er bok nr 2 i trilogien. Anbefaler å lese den første boka først ettersom vi følgjer fleire av dei same karakterane. Sjølve «krimsaka» er imidlertid ny og kan følges utan å ha lese den første boka. Relasjonar og karakterutvikling bygger vidare på bok nr ein så det gjer ein mykje betre flyt og forståelse å lese bøkene i rekkefølgje. I tillegg er det ein fordel å gjere seg noko lunde kjent med området Hebriene (The Isle of Lewis) – både mtp kulturen her og språkbruken – kunnskap som kjem automatisk dersom ein leser den første boka.

Kort om handling:
Eit lik blir funnen i myra – og på grunn av forhalda i jorda i området har liket blitt konservert ganske så bra. Såpass bra at dei ein stund trur at kroppen er mange hundre år gamal – heilt til dei oppdager ein Elvis-tattovering… Diverse funn gjer at det blir tydeleg at det er snakk om eit drap og ikkje eit naturleg dødsfall og etterforskninga startar. Ein etterforskning som snart nok engasjerer Fin som vil beskytte dei han trur kan være involvert. Samstundes ønskjer han å finne ut av sanninga, då han er overbevist om at hans bekjente er uskuldige.

I tillegg til «mysteriet» som hovudhandlinga kretsar rundt, finnes også ein rekke andre tema her – relasjonar, oppvekst, litt historie frå området … Og – ikkje minst må sjukdommen demens nemnast -synes denne sjukdommen blei godt skildra her! Eit realistisk og vondt bilete av korleis det kan være å ha demens sjølv, og også om korleis det er for dei rundt. Altså er det mykje som skjer og eit bredt spekter av tematikk – likevel er det ein tydeleg raud tråd med fokus på denne krimsaka som skal løysast.

På same vis som i bok nr 1 vekslar synspunktet gjennom boka og også tidsmessig beveger vi oss frem og tilbake. Dette er utført på elegant vis og blir verken rotete eller uoversiktleg.

Min «dom»
Peter May har med denne trilogien skapt noko mykje større og meir komplekst enn «berre» kriminal-litteratur. Han kombinerer tre element som sjeldan blir brukt saman  (ikkje som eg har sett, og iallfall ikkje på så vellukka vis!) 1) krim 2)oppvekstroman 3)historiske element og sannferdig, interessant innblikk i ein kultur og eit område som for meg og mange andre er ganske så ukjent – Hebridene /  The British Isles»

… og i tillegg må vel også eit fjerde element nemnast – nemleg: 4) naturskildringar!
Desse er det mange av! Og eg var ei lita stund usikker på om eg likte dette eller ei, før eg etterkvart bestemte meg for at joda, det fungerer! På den eine sida synes eg dei tidvis blir litt for mange og at dei kjem litt for hyppig. Nokre gonger blir dei også litt lengre enn kva eg sjølv ville anset som «optimalt» – rett og slett fordi konsentrasjonen min flyttar seg frå karakterane og handlinga til sjølve landskapet i såpass stor grad at eg mister litt av flyten i lesinga. Dette kan óg tenkast å ha ein klar samanheng med at eg las boka på engelsk og at språket tidvis var krevjande slik at eg brukte meir krefter enn normalt på å forstå skildringane av landskapet. blir litt lengre enn nødvendig. MEN… Boka ville på ingen måte blitt det same utan naturskildringane – for dei skaper ein unik stemning. Landskapet blir dermed viktig for leseropplevinga

Eg må også påpeke at eg synes kombinasjonen av krim, oppvekst, skildringar og endring av synsvinkel fungerer mykje betre i denne boka enn i den første.

Elles gjer eg som alltid notat av «nye» ord er lærer meg undervegs … så:
«NYE ORDTIL SAMLINGA»
* Peat
* Sphagnum
* Resin
* gossamer (thread) 
* Machair
* Chasm

Frå perm til skjerm – nokre favorittar

Eg er SVÆRT glad i å sjå film basert på bøker eg har lese. Synes det er interessant å sjå korleis mi oppfatning av boka er sammenlikna med andre sin. Synes óg det er spennende å sjå karakterane «mine» vakne til live og bli til skikkelser med klare trekk – både mtp utsjånad og oppførsel.

Eg veit óg at det er fleire som meg der ute, så derfor tenkte eg å dele nokre av mine favorittar. Det finst sjølvsagt langt fleire enn desse, men dette er dei eg hugser best, dei som har gitt meg mest, og som en anser som vellykka både som film/serie og bok.

(Og nei – eg har ikkje «gløymd» bøker som: Harry Potter, Ringenes Herre, Game of Thrones osv…. Eg har berre ikkje inkludert dei fordi dei er såpass sjølvsagte at «alle» veit om dei! Eg ønsker med lista her å kanskje få deg til å oppdage noko «nytt») 🙂

FILMAR BASERT PÅ ROMAN/BOK

• Stardust, Niel Gaiman
  Eg elska boka. Elska filmen. Filmen overraska meg svært positivt, då eg på førehand sleit med å se føre meg korleis dette på velukka vis kunne bli til film. Filmens plott «skeier litt ut» frå bokas, men det gjer faktisk at det fungerer svært godt. Dette er humor, dette er spenning, dette er sjarmerande! Eit eventyr for vaksne, spekkfullt av paradoiar av sjangeren eventyr og fanatsy. 
• Sensommerdager – Joyce Maynard
  Boka overraska meg positivt då coveret senka forventingane veldig … bilete av to menneske-ansikt som står i kysse-avstand gjer at eg automatisk tenker fordømmande tankar som «kiosk-litteratur» og «chick-litt» … Men denne boka likte eg kjempegodt! Og – filmen også! Ei verkeleg oversett lita skatt, dette! Både bok og film. Kate Winslet speler forresten i hovudrolla!
  Handlar kort sagt om tenåringsguten Henry og mora hans – relasjonen dei i mellom og korleis den blir påvirka når Henry ein dag tek med seg ein heimløs mann heim til deg. Kan dei stole på denne mannen? Er det han som er etterlyst for mord på TV? Er anklagene i såfall berettiga? Kjærleik, refleksjonar rundt tilitt og sanning… denne er fin!
• Where the Heart is – Billie Letts
  Denne las eg som sekstenåring, og på den tida las eg generelt nesten ingenting frivillig. Fekk boka på ein ferietur og den blei faktisk lese ut relativt kjapt til meg og være. Og – eg hugser denne boka så utroleg godt… Den er sterk, fin, nydeleg, vondt… Ja denne MÅ lesast. Og filmen – den har eg faktisk sett fleire gonger. Trur til og med at eg kjem til å lese boka eit par gonger til. 
• Jane Eyre – Charlotte Bronte
  Ein klassiker. Likte boka mykje betre enn filmen, men synes likevel det var tida verdt å sjå filmen. Dette er ei av mine favoritt-klassikare, og ein film-adapsjon av denne er ikkje berre berre å få til mtp kor mykje av boka som handlar om Jane Eyre sine tankar og kjenslar – ikkje akkurat noko ein lett kan vise frem på eit lerret. Kjensler, kjærleik, romanse, sterk kvinne-figur, oppvekst … 
• Hitchhikerś Guide to the Galaxy – Adam Douglas
  Om du likar Neil Gaiman sine bøker, så er nok dette også litt i same gate. Boka er heilt fantastisk morosam – dersom ein er i riktig lune, vel og merke. Vil også nevne at lydbokversjonen er strålende opplest av Stephen Fry. (Den ligger på Storytel for dei av dykk som brukar den app-en). 
  Dette er Sci-fi, tilsatt ein stor dose humor. 
• Hodejegeren – Jo Nesbø
  Vellykka filmatisering av ein god thriller! Eg likte både boka og filmen veldig godt. Heldigvis hadde det gått lang tid mellom eg las boka og til filmen kom, for eg trur mykje av spenninga ville vore borte dersom heile plottet var ferskt i minnet. Slik er det vel generelt for krim/thrillere sammenlikna med andre romanar – at filmen mister spenningsmomentet dersom ein «kan» handlinga for god.
• Pride & Prejudice – Jane Austin
  Elska boka, filmen heilt ok. Litt for lang og litt for treig. Og så syntes eg at mykje av humoren eg opplevde i boka ikkje kom så godt fram på skjermen. Romanse, familie, relasjonar, over-klassen,
• Krystallslottet, Jeanette Wells
  Ei av mine favorittbøker i fjor. Basert på ei sann historie – om forfattarens eigen oppvekst som mildt sagt ikkje var heilt «gjennomsnittleg». Ho veks opp på flyttefot – med foreldre som ikkje er i stand til å tilpasse seg samfunnet, foreldre som ikkje har godt av å vere i lag då dei på sett og vis dyrker fram kvarandres svakaste sidar, foreldre som slit med alkohol, foreldre utan utdanning, foreldre utan fast jobb … Dei reiser og flytter i eit sett. Er tidvis heimlause… Og innomellom får dei stabla segg litt opp på beina før det heile rasar igjen. Vi følger Jeanette gjennom barndommen og får sjå kjærleiken ho kjenner til søsknene og foreldra. Og til tross for alt det vonde finst det også mange fine augenblink her. Rørande og sterkt! Og – særleg boka – gjer eit interessant innblikk i begrepet «heimlaus» – kor vi får sjå at foreldra på sett og vis velgjer å ha det slik til tross for at dei med tida får andre sjanser. 
• The Martian, Andy Weir
  Ei av få sci-fi bøker eg ELSKAR! Og filmen er ikkje anna enn heilt fantastisk. Dette er dramatisk, det er spanande, det er morosamt midt i det heile. Denne MÅ du verkeleg sette av tid til. Og – filmen i seg sjølv er magisk, så om det nokon sinne er lov til å sjå filmen utan å lese boka – så må dette være den!
• The Remains of the Day – Ishiguro
  Eg elska denne boka som handlar om ein britisk «butler» og livet hans – refleksjonar over kva han har gjort, kva det betyr, og vegen vidare. På valg som blei tatt, på ting som blei gjort og ikkje gjort. Oppgjer med uoppklarte situasjonar og relasjonar. Lot meg verkeleg sjarmere av denne boka, og synes hovudpersonen kom meg mange interessante betraktninger over rolla si som butler, og som menneske generelt. Trur ikkje eg ville fått like mykje ut av filmen om eg ikkje hadde lese boka først … for mykje av det som skjer er direkte knytta til hovudpersonens tankar og kjensler. Blei derfor i grunn positivt overraska over kor mykje av dette dei klarte å få med på filmen. Ein litt langsom og treig film, og ofte likar eg ikkje det for eg mister konsentrasjonen. Men denne…denne er verkeleg fin! (Sjanger:Drama)
  
• Never Let Me Go – Ishiguro 
  Overraskende bra filmatisering av ei bok eg ikkje såg for meg at lot seg overføre så lett til skjermen. Dette er ein slags futuristisk dystopi, litt fantasy, litt scifi, samstundes mykje kjærleik og også ein slags oppveksthistorie. Både boka og filmen er absolutt verdt å bruke tid på
• Et helt halvt år, Jojo Moyes
  Eg var faktisk ikkje særleg begeistra for boka. Trur det var språket som ikkje var heilt «min stil». Men filmen … den likte eg såpass godt at eg nesten likte boka litt betre etter å ha sett filmen. Så sjølv om eg gav denne boka ein lunken tre-ar på treninga, så fortener boka (=filmen) å stå på lista.

 

Forfattarfavorittar

 

Frå toppen av hovudet kom følgende liste – altså er det stor sjans for at nokon (mange) har blitt gløymt. Tenker likevel at nettopp fordi eg «berre» drar namna ut frå hukommelsen – framfor å granske hylla mi – så gjer det kanskje eit ekstra sannferdig bilete av hvilke forfattarar eg for tida er aller mest opphengt i.

Felles for desse eg nemner her er at dei leverer FLEIRE bøker av høg kvalitet og at eg   ”samlar” på dei – føler eit slags ansvar for å være trufast og lojal mot dei …
(Altså utelater eg ein haug av dyktige forfattarar som eg berre has lese ei enkelt bok av og dermed ikkje veit nok om heile forfattarskapet til å kunne inkludere i denne eksklusive lojalitetsklubben min…) Bokhylla mi er meir enn overfull, så når eg no kjøper bøker er det hovudsakleg fordi dei tilhøyrar denne gruppa forfattarar som eg føler meg ”lojal” mot – eg føler liksom at eg skuldar dei å kjøpe boka, kjenner at eg trenger å eige boka, at eg ikkje berre kan låne ho og levere tilbake igjen.


Dei har følgende til felles; eg har likt ALT eg har lese av dei – med andre ord leverer dei jamt og trutt bøker av god kvalitet. Dei lukkast med å fortelle originale historier kor karakterane er sterke og velutvikla, kor replikkane er naturlege og vittige, og kor språket i seg sjølv løfter leseopplevinga til eit høgre nivå!

Så – her er (nokre) av mine største favorittar!
(Bok-tips/favorittbok i parentes – men det er jo da altså berre ei av mange bøker eg elskar… er nesten litt sårt å skulle velje ei…)

NORSKE FORFATTARAR Å BLI KJEND MED:

* Rune Belsvik – ein heil vanleg mann (+ alle bøkene om Dustefjerten!)
* Ragnar Hovland – Stille natt
* Marit Eikemo – Alt inkludert
* Tore Renberg – Vi sees i Morgen
* Johan Harstad – Buzz Aldrin, hvor ble det av deg i alt mylderet?
* Agnes Ravatn – Fugletribunalet
* Carl Frode Tiller – Skråningar
* Helga Flatland – Vingebelastning
* Siri Østli (Norges «chick-lit» og «feel-good»-dronning!) – Det søte liv
* Jo Nesbø – Harry Hole-serien er ein must å ha for ein boksamlar…  (krim)
* Torkil Damhaug – Sikre tegn på din død (krim)
* Karin Fossum – Elskede Poona (krim)

Ei bok til hjartet!

Denne segla opp og plasserte seg høgt på favorittlista mens eg las. Og, sidan har ho blitt værande der. Derfor vil eg kort og godt tipse om denne boka. Eg snakkar om Anna Gavaldas «Saman er ein mindre aleine».

Les fordi;
– dette er ei skikkeleg kosebok
– her finner du ein masse kjensler å gjenkjenne seg i
– karakterane er herlige! Skjønne, sjarmerande, ekte. Dei har verkeleg fått tildelt personlighet.
– Replikkane er truverdige, velformulerte og tidvis veldig vittige.
– Boka opnar for tolking; du kan lese ein del mellom linjene. MEN boka er samstundes såpass lettlest at ein kan velje å «berre» lese også, utan å måtte anstrenge hjernecellene særleg mykje.
– Språket er NYDELIG! (Oversett frå fransk til nynorsk – relativt moderne nynorsk så ikkje  la dét skremme deg frå å lese boka.)
– Det er ei slik bok du ikkje vil at skal ta slutt…. det til tross for at ho er veldig tjukk! Trur aldri eg har lese ut ei så tjukk bok så kort tid.
– Dette er ei av dei få bøkene eg har på «vil lese igjen»-lista mi

Kort om handlinga:
– Camille er hovudpersonen, men også tre andre karakterar får skinne her; Philibert, Franck og Paulette. Vi følgjer alle fire gjennom heile boka og får sjå korleis dei meir eller mindre tilfeldig treffer kvarandre. Forholda utviklar seg, dei gir og tar av kvarandre – i varierande grad. Dei blir glade i kvarandre, dei trenger kvarandre. Alle er dei på eit sett einsamme og «utanfor». Dei er slik sett like. Samstundes er dei også svært ulike. Fire menneskes liv ender opp i ei einaste gryte … og utgjer ein høgst velsmakande suppe. Ei bok om relasjonar, kjensler, kjærleik, menneske og … tja mat!

Sommaren er her – har du ei sommarbok?

”Sommarbok” …
Kva slags tullete begrep er det eigentleg? Ei bok med handling som utspeler seg over ein sommar? Ei bok som vekker varme kjensler? Ei bok med lysande solar, bølgeskvulp og eingongsgrillar? Eg ser nemlig fleire stader at ”sommar-litteratur” blir anbefalt. Men … eg skjønner ikkje heilt kva det er… Så heller enn å gjenta anbefalingane frå dei største bokhandlarane vil eg anbefale bøker som eg sjølv assosierer med sommaren. OG: desse anbefalingane kjem ”frå toppen av hovudet” her og no – så dette er bøker som eg av ei eller anna grunn hugsar godt sjølv lenge etter å ha lese dei. Det i seg sjølv ser eg på som eit kvalitetsstempel. Samstundes betyr det at eg dessverre kjem til å gløyme mange bøker som også fortener å nemnas.

For meg er ”sommarbøker”:

1. bøker som gjer meg feriekjensle, energi, glede, overskott, påfyll. Ofte er lettleste. Og gjerne humoristiske eller rett og slett berre koselege!

• Castle of Water av Dane Hucklebridge
• ”1964” av Ragnar Hovland
• Kvinnen som kledde seg naken for sin elskede, Jan Weise
• Det søte liv, av Siri Østli (ei av få ”chick-lit”-forfattarar som eg verkeleg likar!)
• Fugletribunalet, av Agnes Ravatn
• Du er så lys av Tore Renberg (ikkje ein ”happy”-bok, men veldig veldig fin, og sommarstemninga er definitivt der)
• Alt inkludert, av Marit Eikemo
• Å slentre plystrende forbi kirkegården

2. Bøker som kan lesast litt her og der – passar fint om ein har folk rundt seg som ikkje er like engasjert i lesinga som deg og som ”avbryter”, for deg som er på stranda med ungar og må holde eit halv auge på dei, til deg som vil kunne plukke opp boka for å lese litt i nokre ledige minutter. Altså ei bok med handling som er lett å følge med på utan å ”miste tråden”.

• Sommerboken, Tove Jansson
• Attachments, Rainbow Rowell
• Mot nordavinden, Daniel Glattauer
• Dustefjerten og den store sommarferieturen av Rune Belsvik (Eigentleg ein barnebok, men absolutt underhaldande for vaksne óg. Passar kanskje perfekt om du vil lese høgt for familien eller barna og samstundes ha det tåleg godt sjølv! Elskar denne boka og har lese ho eit utals gonger.)
• Ein heilt vanlig fyr, av Rune Belsvik
• Ho tok av seg blusen og sa ho var bibliotekar, Bjørn Sortland

3. Spenningsfylte bøker å bli oppslukt av – gjerne med handling som utspeler seg i varme strøk eller i løpet av ein sommar:

•  Sannheten og andre løgner av Sascha Arango
• Elskede Poona, Karin Fossum
• Sikre tegn på din død, Torkil Damhaug
• I Let You Go av Claire Mackintosh

   

4. Lange, kompakte mursteinar som ein elles aldri tek seg tid til å lese. Lange bøker kan bli keisame og tunge å lese … det krever eit forfattartalent å halde på lesarens interesse over mange hundre – kanskje til og med tusen – sider. Nokre av mindre favorittar:

• Buzz Aldrin, hvor ble det av deg i alt mylderet av Johan Harstad
• Max, Mischa og tetoffensiven, av Johan Harstad
• Saman er ein mindre aleine, av Anna Gavalda
• Balansekunst av Rohinton Mistry
• Ringenes herre-bøkene, J. R. R. Tolkien

+ Trilogier som kan slukast i eitt jafs:

• Teksas-trilogien av Tore Renberg
• MaddAddam av Margaret Atwood (<– LINK til omtale)
• Anne B. Ragdes trilogi beståande av: Berlinerpoplene, Eremittkrepsene, Ligge i grønne enger.
• 1Q84 av Haruki Murakami
• Jojo Moyes serie om Louisa Clark (eg er, dessverre, ikkje den største Jojo-fansen, men desse bøkene er utan tvil lettleste, fulle av kjensler, og sjølv om eg ikkje er så veldig begeistra for bøkene hennar så likte eg houvedpersonen Louisa veldig godt. Og sjølv om eg tidvis ergra meg over klisjéar og tørr humor, så slukte eg jo bøkene ganske kjapt. Så eg anser dette som god og lettlest underholdning som passar dei aller fleste!)

 

5. Krim-serier:
sommaren er ei fin tid til å la seg oppsluke av ein spenningsserie! Kanskje til og med ein serie som er filmatisert slik at når hausten og hans mørkret kjem, så kan ein sjå sommarlitteraturen sin utspele seg på skjermen.

• Milleniumtrilogien, Stieg Larsson (Finst også som TV-serie)
• Bøkene om Gunnar Barbarotti, av Håkan Nesser
• Harry Hole-serien av Jo Nesbø
• Jan Erik Fjell si serie om Anton Brekke
• Springflo-serien av Cilla & Rolf Bjornlind (Finnes som TV-serie!)
• Liza Marklund si serie om Annika Bengtzon (likar sjølv best dei første 3-4 bøkene, men nevner dei likevel fordi eg får assosiasjonar til sommar når eg tenker på dei, sannsynlegvis fordi mange av bøkene har handling som utspelar seg over ein sommar, og fordi eg sjølv blei hekta på serien ein sommar for mange år sidan. Fleire av desse er forresten også filmatiserte)

6. Elles tenker eg at sommar og ferie er ei fin tid til å ta seg til å lese noko ein elles ikkje prioriterer. Kanskje utforske ein ny sjanger? Begrave seg i verka til ein bestemt forfattar? Eller kanskje til og med gå laus på nokre av klassikarne?
”Ny” forfattar å utforske? 

• Haruki Murakami; litt enten eller mtp korleis folk pleier å like bøkene hans – men om du først blir hekta, ja då åpner det seg ein heil lita verden av bøker å boltre seg i. Ein av mine desiderte favorittforfattarar. Spenning, absurditeter, kjærleik, rare hendingar, humor … ja her får du verkeleg litt av alt!
• Marit Eikemo – ho skriv så fint og lett og godt at det er ein fryd å lese. Alvorlege tema og aktuelle skildra og fortalt på humoristisk vis. Bøkene er skrivne på nynorsk, moderne nynorsk som du utan noko problem kjem til å lese relativt uanstrengt
  
• Ragnar Hovland
• Tore Renberg
• Torkil Damhaug (krim)

  Desse skriver svært ulikt – åde mtp sjanger, tematikk, skrivestil og ja…alt. Ein ting har dei dig til felles og det er at dei støtt og stadig leverer kvalitet! Kvar bok eg har lese av desse forfattarne har eg likt

Noko frå ein annan sjanger:
* Sakprosa / Dokumentarisk

• En sånn jente av Monica Flatabø
• Det angår også deg av Herman Sachnowitz
• På vegne av venner av Kristopher Schau
• Denne dagen, et liv – Biografi om Astrid Lindgren, av Jens Andersen
• Jeg er Malala av Malala Yousafzai

* Dikt: eg er ikkje den mest erfarne her altså, men har nokre bøker som likevel sitter fast i hukommelsen:

•  Ren poesi-bøkene
• Dikt & forbannet løgn
• Vi kan ikkje eige kvarnade av Arne Ruset
• Levande stein av Jon Fosse

*Noveller:

• Menn uten kvinner, Haruki Murakami
• Ambulanse, Johan Harstad
• Menn som ingen treng, Frode Grytten

* Klassikarar:
Keisame, utdaterte, treige og tungleste? Vel …nokre av kanskje … eg utforskar framleis denne enorme greina av litteraturtreet og kjem meg nok aldri til toppen av treet, men av dei eg har lese kan eg midlertidig trygt anbefale desse:
– Anna Karenina, Lev Tolstoj

• Jane Eyre av Charlotte Bronte
• Pride and Predjudice av Jane Austin
• Det vokser ett tre i Brooklyn av Betty Smith
• Drep ikke en sangfugl av Harper Lee

  I tillegg til å vere skikkeleg gode bøker er desse også fylde av det eg tenker på som ”sommerkjensler”

Kva skal du lese i sommar?